کتاب “مونالیزا” نوشتهی نویسنده فرانسوی، پییر لامور (۱۸۹۹-۱۹۷۶)، تعریفی از زندگی مونالیزا ارائه میدهد. در این کتاب، ما شاهد بازگشت “لئوناردو” به عمارت جوکوندو در فصل بهار در وقتهای فراغت او هستیم، به منظور اتمام نقاشی معروف لیزا. لیزا به عقیدهی خود که تصویرش کامل شده است، اصرار دارد تا فورا آن را به سوی اوربینو ارسال کند. اما لئوناردو از او خواهش میکند تا به او اجازه دهد برای مدتی دیگر به تصویر کار کند؛ زیرا از لبخند تصویر راضی نیست.
این کتاب یک داستان جذاب از زندگی مونالیزا و تجربیاتی که او داشته است را به تصویر میکشد. مونالیزا در زمانی متولد شد که داشتن دختر به عنوان یک بارگزاری از دردسر، هزینه و رنج برای والدین محسوب میشد و مردم اعتقاد داشتند که دختران، وسیلهای برای تحمیل رنج به والدین از سوی خدا هستند. این اعتقاد حتی توسط راهبانان و دینشناسان نیز حمایت میشد.
داستان، زندگی مونالیزا در دوران بلوغ و دورهای از عدم پایداری را به تصویر میکشد و ماجراهایی که منجر به ایجاد شهرت و تعریف تصویری بینظیر از او گردید، همراه با شرح رویدادهای دوره رنسانس را در بر دارد. این کتاب داستانی جذاب و جذابکننده را تعریف میکند که به وسیلهی خوانندگان تجربه شود.